خواب فرزندم مهم است

ر مورد نحوه‌ی درس خواندن بچه‌ها، اختلاف نظرهایی وجود دارد که تصور می‌کنم هر کدام می‌تواند مورد تحقیق ما والدین قرار بگیرد...

یلی‌ها خواب بعدازظهر را قبول ندارند و می‌گویند: «دانش‌آموزان موفق کسانی هستند که بعدازظهرها نمی‌خوابند!»

شاید این نظریه درست باشد ولی من هم فرضیه‌ای داشتم و در این مورد شروع به تحقیق و تفحص کردم. دخترم شدیداً به خوابیدن مقاوم است و از طرفی وقتی از مدرسه به خانه می‌آمد خسته بود و من برای این‌که او را آزاد گذاشته باشم، سعی کردم به میل او رفتار کنم و بگذارم بدون این‌که بخوابد، تکالیفش را انجام دهد تا این‌که طی مشاهداتم بازده خوبی از عملکرد فرزندم به دست نیامد. او تمام مدت خسته بود. سر شام، با حالت خواب‌آلوده و به سختی، غذایش را میل می‌کرد و چون شام را زود و کم صرف می‌کرد، صبح‌ها نیز با انرژی تحلیل‌رفته از خواب برمی‌خواست.

در نهایت به این نتیجه رسیدم که دخترم که ساعت 5:30 صبح از خواب بلند می‌شود و ساعت 15:30 به خانه می‌رسد و بدون وقفه 16 ساعت بیدار می‌ماند، در ساعات پایانی بیداری‌اش خیلی گیرایی ندارد و اگر ساعت 21:30 بخوابد، 8 ساعت خواب را که در 24 ساعت شبانه‌روز لازم است می‌تواند داشته باشد.

ولی الان که بعدازظهرها می‌خوابد، بعد از بلند شدن از خواب عصر با انرژی مضاعف به انجام تکالیفش می‌پردازد و شام را بدون احساس بی‌حالی می‌خورد و شب، گرچه دیر می‌خوابد اما با استراحت عصرگاهی، چه‌بسا بیش از 8 ساعت در شبانه‌روز می‌تواند استراحت کند.

ما والدین وظیفه داریم شرایط جسمانی و حالت فرزندمان را ضمن درس خواندنس به طور کامل مد نظر قرار دهیم و برنامه‌ریزی مناسبی برایش داشته باشیم تا از انرژی خود به نحو احسن استفاده کند. 

در واقع هیچ قانونی را در مورد استراحت دانش‌آموزان، نمی‌توانیم به طور قطع اعمال کنیم، مگر آن‌که در مدت کوتاهی آن را امتحان کرده باشیم و سپس بعد از گرفتن نتیجه‌ی مثبت، آن‌ را به مورد اجرا بگذاریم.