شعر در مورد صحیفه سجادیه

طوباي صحيفه

به سر، افتاده سوداي صحيفه 

به دل برپاست غوغاي صحيفه‏

 

نمي‏يابيم راه رستگاري 

مگر باشيم داناي صحيفه‏...

 

 

طوباي صحيفه

به سر، افتاده سوداي صحيفه 

به دل برپاست غوغاي صحيفه‏

 

نمي‏يابيم راه رستگاري 

مگر باشيم داناي صحيفه‏

 

يکي فرزانه مي‏جويم به گيتي 

که بگشايد معماي صحيفه‏

 

کسي را کو نباشد نور ايمان 

نخواهد شد به ژرفاي صحيفه‏

 

خدا را مسألت دارم که روزي 

شوم غواص درياي صحيفه‏

 

نداند [1]  مرغ فکرت پر گشايد 

فراز عرش اعلاي صحيفه‏

 

ز قلبي باصفا و پاک برخاست 

نيايش‏هاي والاي صحيفه‏

 

به دلها باغبان عشق مي‏کاشت 

درخت گلشن [2]  و رعناي صحيفه‏

 

يکي سيمرغ کوه قاف بايد 

که پيمايد بلنداي صحيفه‏

 

شود روح نيايشگر به پرواز 

به همراه دعاهاي صحيفه‏

 

صفاي عشق بايد تا نيوشي [3]  

به گوش جانت آواي صحيفه‏

 

به اوج آسمان علم و آداب 

برآيد نثر زيباي صحيفه‏

 

درختش تا ابد بالنده و سبز 

نميرد نظم برناي صحيفه‏

 

بخوان اي بلبل سرمست عاشق 

ترنم‏هاي شيواي صحيفه‏

 

سحر برخيز و با جانان صفا کن 

به آهنگين نواهاي صحفيه‏

 

تنزل کرد روح از عرش اصلي 

شب قدر است يلداي صحيفه‏

 

کنون انديشه‏ي پربار انسان 

زند صد بوسه بر پاي صحيفه‏

 

همه عشاق مي‏بايد نيوشند 

سرود عشق از ناي صحيفه‏

 

هر آن کو در سماء عشق پر زد 

بود سرمست رؤياي صحيفه‏

 

به بزم عشق گو عاشق نشيند 

نه، هر کس نيست شيداي صحيفه‏

 

به جز سجاد نتواند تنيدن [4] . 

کسي آن سبز ديباي صحيفه‏

 

بيا و با وضوي عشق بگزار 

نمازي در مصلاي صحيفه‏

 

دل و جان گرسنه مي‏ربايد 

شکوه خوان يغماي [5]  صحيفه‏

 

زدايد ظلمت و زنگار از دل 

فروغ ماه سيماي صحيفه‏

 

فضاي بيکران آفرينش 

نوردد بادپيماي صحيفه‏

 

نهال جان همي بالنده گردد 

زانفاس مسيحاي صحيفه‏

 

اگر صيقل دهي جان را به عرفان 

زني پر تا ثرياي صحيفه‏

 

برات هوشياري از خدا خواه 

بشارت ده سکاراي [6]  صحيفه‏

 

فرشته پر زند در آسمان‏ها 

به آهنگ مداراي [7]  صحيفه‏

 

به اوج هفت اختر جاي دارد 

ز استغنا گداهاي صحيفه‏

 

نباشد هيچ نظم و هيچ نثري 

به استحکام خاراي صحيفه‏

 

اگر خواهي بگيري نو به نو، کام 

بجو پنهان و پيداي صحيفه‏

 

سپاس بي‏کران کردگاري 

که عرش اوست مأواي صحيفه‏

 

دل شب نغمه‏اي از دل برآور 

صفا کن باصفاهاي صحيفه‏

 

اگر آهنگ داودي شگفت است 

مزاميرش [8]  نه همتاي صحيفه‏

 

خدايا! بهره‏ي ما را فزون کن 

زآهنگ دل‏آراي صحيفه‏

 

عجب اعجاز کرده در نيايش 

جلا بخشد تجلاي [9]  صحيفه‏

 

الها، از تو مي‏خواهم به اخلاص 

به دل باشد تمناي صحيفه‏

 

زنم چنگ توسل در دو عالم 

به حبل الله يکتاي صحيفه‏

 

يکي دل بسته‏ام از روي اخلاص 

به آن معشوق تنهاي صحيفه‏

 

دمي از تنگناها هم برون شو 

نگاهي کن به دنياي صحيفه‏

 

تو را گر آرمان ارتحال [10]  است 

سفر کن سوي عقباي صحيفه‏

 

اگر خواهي ز رقيت [11]  رهائي 

نيايش کن به مولاي صحيفه‏

 

اگر داري سر سير و سياحت 

به از فردوس، صحراي صحيفه‏

 

رها کن نغمه‏هاي تار و طنبور 

ترنم بشنو از ناي صحيفه‏

 

شب تاريک قبرستان اموات 

نشنين در بزم احياي صحيفه‏

 

وراي پرده‏ي الفاظ بنگر 

پر از اسرار، جاجاي صحيفه‏

 

ز مو باريکتر اسرار هستي 

بياموز از الفباي صحيفه‏

 

بخوان تا مي‏تواني با تدبر 

کتاب بهجت افزاي [12]  صحيفه‏

 

معطر کن فضاي جان و دل را 

ز عطرآگين سمن ساي [13]  صحيفه‏

 

کند سرمست جان عارفان را 

مناجات ورع زاي صحيفه‏

 

دريغا عمر فاني رفت از دست 

ندانستيم آراي صحيفه‏

 

هر آنکو از حجاب تن برون شد 

رود در عمق معناي صحيفه‏

 

اگر خواهي رهاگردي زآفات 

بخوان هر شب شکاياي [14]  صحيفه‏

 

اگر چه آرزوها بي‏شمار است 

تو مگذر از مناياي [15]  صحيفه‏

 

چو بگزيدي تو اخلاق خدائي 

چه بهتر از سجاياي [16]  صحيفه‏

 

به جز انديشه ورزان خداجوي 

که مي‏داند خباياي [17]  صحيفه؟

 

خرد گر ناب باشد مي‏تواند 

رود اندر زواياي صحيفه‏

 

هر آن کس اهل شد، رهپوي گردد 

کجا نااهل پوياي صحيفه‏

 

اگر جويندگان، يابندگانند 

تو هم مي‏باش جوياي صحيفه‏

 

به لوح دل ببايد نيک بنگاشت 

خط زرين خواناي صحيفه‏

 

شگفتا در فشاني مي‏نمايد 

عبارت‏هاي گوياي صحيفه‏

 

نمي‏بيند گزندي از حوادث 

کتاب نغز و پاياي [18]  صحيفه‏

 

ستايش مر خدايي را که برداشت 

نفاد [19]  از گنج داراي صحيفه‏

 

به حق حق، نمي‏باشد گزافه 

اگر خوانيم لولاي [20]  صحيفه‏

 

قياس شکل برتر شد پديدار 

ز صغرا و ز کبراي صحيفه‏

 

بيا سير و سفر آغاز بنما 

به سوي پور زهراي صحيفه‏

 

برون آرش ز کنج طاق نيسان 

به پا کن بزم ذکراي [21]  صحيفه‏

 

کليم الله با آن معجزاتش 

بود حيران ز بيضاي صحيفه‏

 

درود ما به خاک پاي سجاد 

به نام اوست طغراي [22]  صحيفه‏

 

هواي نفس بگذار و فزون شو 

ز عرفاني وصاياي صحيفه‏

 

من و مائي رها کن همت افزاي 

نظر کن در ثناياي [23]  صحيفه‏

 

چرا از يأس، جان را خسته کردي؟ 

به دل افکن سجاياي صحيفه‏

 

شگفتي نيست گر در طول اياام 

فزون گردند ابناي صحيفه‏

 

متاع نظم و نثر نکته‏دانان 

کجا بهتر ز کالاي صحيفه؟

 

ز اعدا جملگي توش و توان رفت 

خوشا حال احباي [24]  صحيفه‏

 

گريزان شو ز زقوم [25]  طبيعت 

نشين در ظل طوباي [26]  صحيفه‏

 

وساوس مي‏رسد بر دل ز شيطان 

تو آنگه شو، ز بشراي [27]  صحيفه‏

 

بيا اي طفل جان، آسودگي کن 

همي در مهد علياي [28]  صحيفه‏

 

ز زنگار گناهان پاک کردي 

نيوشي گر ز خنياي [29]  صحيفه‏

 

بنوش اي طالب اسرار هستي 

از آن پاکيزه صهباي [30]  صحيفه‏

 

مقيم خانه‏ي دنيا چرائي؟ 

سفر کن سوي زوراي [31]  صحيفه‏

 

چرا کاهل شدي؟ خيز و عطا کن 

حق اسماء حسناي صحيفه‏

 

بيا بگشاي چشم جان و بنگر 

به کوه طور؟ موساي صحيفه‏

 

حياتي نو به انسان‏ها ببخشد 

دم جان بخش عيساي صحيفه‏

 

بسا ظلم و ستم بر اوليا رفت 

عجب مظلوم يحياي [32]  صحيفه‏

 

رسد کسي طاير انديشه‏ي ناب 

به اولي و به اخراي صحيفه‏

 

تو را احرام بايد از هواجس [33] . 

عجب عيدي است اضحاي [34]  صحيفه‏

 

دو دست خويش سوي آسمان کن 

چو ره يابي به ژرفاي صحيفه‏

 

تو را در آسمان پرواز بخشد 

نيايش‏هاي غراي [35]  صحيفه‏

 

الا اي پادشاه ملک هستي 

به قربانت رعاياي صحيفه‏

 

نه هر کس مي‏تواند گشت آگاه 

ز اسرار و خفاياي [36]  صحيفه‏

 

خدا را مسألت دارم که اسرار 

ببينم در مراياي [37]  صحيفه‏

 

براي راه و رسم زندگاني 

چه بهتر از فتاواي صحيفه؟

 

نباشد نزد رندان سحرخيز 

نکوتر از قضاياي صحيفه‏

 

نداري گر رهي زي عالم غيب 

کجا داني مزاياي صحيفه؟

 

خيال از دام شيطاني رها کن 

نه افسانه است عنقاي [38]  صحيفه‏

 

خدا را شکر مي‏گويم شباروز 

که گشتم از اخلاي [39]  صحيفه‏

 

چو دست از جان بشوئي همچو رندان 

خدا بيني به اثناي صحيفه‏

 

بيا در سرزمين جان بيفشان 

تولا و تبراي صحيفه‏

 

دلي خواهم خداوندا همه سوز 

مباد آن دل که اعماي [40]  صحيفه‏

 

کنون دلمردگي‏ها را رها کن 

مشو غافل ز شب‏هاي صحيفه‏

 

طلب کن با بصيرت تا تواني 

طريقت‏هاي مثلاي [41]  صحيفه‏

 

حجاب چهره‏ي جان را برافکن 

بخوان درسي ز تقواي صحيفه‏

 

پس از قرآن، پس از نهج‏البلاغه 

کتابي نيست همتاي صحيفه‏

 

مشام جان، معطر بايدت کرد 

در اين بستان شتاي [42]  صحيفه‏

 

در اينجا گوهر حکمت فراوان 

فراز آمد مسماي [43]  صحيفه‏

 

کتب را در نور ديديم و ليکن 

کدامين است ياراي صحيفه؟

 

نسيم دلنوازي مي‏نوازد 

گل و گلزار بوياي [44]  صحيفه‏

 

به هر حرفش هزارن در معني 

پر از اسرار طاهاي صحيفه‏

 

گداي معرفت، حاجات خود را 

بگيرد از عطاياي صحيفه‏

 

نديدم گر چه من بسيار گشتم 

به جز «عارف» شکر خاي [45]  صحيفه‏

پی نوشته ها.................................................................................

1 – نتواند

2 – پرشاخه و انبوه

3 – گوش کردن

4 – بافتن ، تابیدن

5 – سفره ای برای عموم مردم گسترند و دعوت عام کنند

6 – مستان

7 – نرمی ، ملاطفت ، مهربانی

8 – سرودها و اشعاری که با نی نواخته میشود

9 – نمود ، جلوه

10 – کوچ کردن

11 – بندگی ، غلامی

12 – افزاینده شادمانی

13 – مانند یاسمین

14 – ناله ها ، زاری ها

15 – اجل ها ، مقدرات ، اینجا به معنای آمال و آرزوها

16 – طبایع ، خلق و خوی ها

17 – پوشیده ها ، نهفته ها

18 – پاینده ، ثابت ، ابدی

19 – تباهی ، نیستی

20 – اگر صحیفه نمی بود کائنات هم نمی بود

21 – پند و اندرز ، موعظه

22 -  خطی که بر صدر فرمانها بالای بسم الله می نویسند

23 – به معنای دندان های پیشین در اینجا به معنای ثناها و تمجیدها

24 – دوستان

25 – نام درختیست در جهنم

26 – نام درختیست در بهشت

27 – مژده دادن

28 – گهواره ی بلند

29 – سرود ، نغمه ، آواز

30 – شراب انگوری

31 – چاه عمیق

32 – زنده یا لاغر اندام و نحیف

33 – آرزوهای نفسانی

34 – عید قربان

35 – عبارت فصیح  و منسجم و استوار

36 – نهفته ها و نهان ها

37 – آینه ها

38 – سیمرغ

39 – دوستان

40 – کور

41 – بهتر

42 – پراکنده ها

43 – نامیده شده

44 – خوشبو و معطر

45 – سخت شیرین ، کنایه از شیرین کام شدن